Dat idee werd bevestigd toen Kim werd uitgenodigd voor een sessie van SPAT Verandert, samen met de HR-community van Conclusion. “We moesten elkaar raken met zwembuizen”, legt Kim uit. “Ik deed dat heel voorzichtig bij anderen. Toen een ander mij tegen m’n hoofd sloeg, liet ik dat gewoon gebeuren. De coach stapte op me af en vroeg hoe het zat met m’n zelfvertrouwen. Het was dus non-verbaal zichtbaar. Ik besefte dat ik echt iets moest doen.”
Persoonlijke brief
Ze denkt terug aan de eerste sessies. “Volgens mij heb ik nog nooit zoveel gehuild. Maar ik vond het heel fijn. De coach prikt door op belangrijke punten, door kleine dingetjes te zeggen of te doen. Ik begon te beseffen dat ik iedereen wil helpen, terwijl niemand mij mag helpen. Mijn gezin zette ik voorop, mijn familie, mijn vrienden. En dan ergens onderaan, als er nog tijd over was, konden we een keertje voor Kim gaan zorgen.” Ze trekt een klein glimlachje. “Blijkbaar was dat niet zo goed voor me.”
Dankzij verschillende oefeningen werd de HR-manager geconfronteerd met haar energieverdeling. Zo legde de coach vier cirkels neer op een veld om leefgebieden uit te beelden: thuis, werk, sociaal en hobby’s. “Ik kreeg twintig tennisballen en moest er voor elke activiteit eentje in een cirkel neerleggen. Jelle vroeg me hoe m’n weekend eruitzag. Zelfs strijken telde mee als activiteit, dus de hele ‘thuis’-ring kwam vol te liggen. Er bleven weinig ballen meer over voor andere cirkels.”
De conclusie was simpel en hard: zeg die afspraak met vrienden maar af. “Natuurlijk protesteerde ik”, zegt Kim. “Maar ik moest ook eerlijk zijn. Waar word ik zelf blij van? Ik ben me daar bewuster van geworden. Het is ook prima om een andere keer iets af te spreken als het even niet uitkomt. Je bent bang voor teleurstellingen en dat mensen teleurgesteld in jou zijn, maar in de praktijk is dat helemaal niet zo.”
Weggedrukte stress
Kim denkt nog eens na over wat het SPAT-traject haar heeft gebracht. “Ik heb geleerd om meer van mezelf te houden. Daardoor kan ik mezelf soms ook naar voren schuiven en heb ik meer zelfvertrouwen. Ik besef nu dat thuis het allerbelangrijkst is. Als ik daar alle liefde kan geven, krijg ik energie terug van mijn kinderen en man, en dat kan ik weer in m’n werk stoppen.”